Ελληνική επανάσταση….μασόνοι, βόλεμα και ήρωες

Έκατσα να διαβάσω το άρθρο της Wikipedia για την Ελληνική επανάσταση λόγω της ημέρας. Τόσα χρόνια μάχες και εξελίξεις…και πόσα γνωρίζουμε τελικά; Έχω στο μυαλό μου ονόματα και ιστορίες όμως δεν ξέρω τι ανήκει στη σφαίρα των εθνικών μύθων ούτε γνωρίζω το πραγματικό έργο και χαρακτήρα προσώπων και ομάδων. Το μόνο σίγουρο είναι ότι από τη μεγάλη σφαγή που ακολούθησε την έξοδο του Μεσολογγίου και που συγκλόνισε την Ευρωπαϊκή κοινή γνώμη μόνο 1500 κατάφεραν να διασωθούν και ένας από αυτούς τους 1500 είναι ο λόγος που γράφω τώρα αυτό το κείμενο μιας και ένας μόνο Κιτσινέλης γλίτωσε. Ας παραθέσω λοιπόν μερικά αποσπάσματα που έχουν ενδιαφέρον.

Η έξοδος του Μεσολογγίου

--- Όχι και τόσο ένθερμη η ορθόδοξη εκκλησία

‘’Οι εκπρόσωποι του ελληνικού εθνικού κινήματος διαχώριζαν τους σύγχρονους Έλληνες της Οθωμανικής αυτοκρατορίας από τους αλλόθρησκους και αλλόγλωσσους κυριάρχους τους, την εξουσία των οποίων κατήγγελλαν ως αυθαίρετη και παράνομη, και ταυτίζονταν με τους ετερόδοξους Χριστιανούς της Ευρώπης. Αυτή η ταύτιση συνάντησε τη σφοδρή αντίθεση της Εκκλησίας. Υπερασπιζόμενη οικουμενικά και θεοκρατικά ιδεώδη, η Εκκλησία μεριμνούσε για τη διαφύλαξη της Ορθόδοξης κοινότητας, την ενότητα της οποίας έθεταν σε κίνδυνο οι ριζοσπαστικές ιδέες περί αυτοδιάθεσης των λαών, και την προστασία της από τις πολιτισμικές και ιδεολογικές αλλαγές που επέφερε ο Διαφωτισμός. Γι' αυτό, είχε αντιταχθεί στην κοσμική και τοπικά περιορισμένη εθνική ιδεολογία και ακολουθούσε πολιτική νομιμοφροσύνης στην κοσμική εξουσία του Σουλτάνου, που προφύλασσε τους Ορθοδόξους από την αιρετική Δύση.’’

--- Όλοι για το βόλεμα τους στην αρχή…όσο για τον λαό…τον δικαιολογείς τότε…αλλά ακόμα περιμένουμε να αγκαλιάσει τις αξίες του διαφωτισμού.

‘’Το εθνικοαπελευθερωτικό εγχείρημα είχε να αντιμετωπίσει το ότι η Εκκλησία και οι τοπικές ηγετικές ομάδες του ελληνικού κόσμου, οι Φαναριώτες, οι αρματολοί και οι προεστοί, ήταν ενταγμένες στο οθωμανικό σύστημα εξουσίας, ενώ οι μη εγγράμματες μάζες δε συμμερίζονταν τις εθνικές ιδέες των διανοούμενων της διασποράς.’’

--- Μας ξενέρωσε το ξανθό γένος και ομόδοξοι

‘’ο τσάρος της Ρωσίας Αλέξανδρος αποκήρυξε τελικά την εξέγερση και ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε' της Κωνσταντινούπολης αφόρισε τον Υψηλάντη και κάλεσε τον πληθυσμό να μείνει υπάκουος στο καθεστώς. Τα γεγονότα αυτά επηρέασαν το κίνημα στις ηγεμονίες και από το σημείο αυτό και μετά λανθασμένες επιλογές από το ελληνικό και ρουμανικό στρατόπεδο έφεραν την τελική αποτυχία της εξέγερσης στα πριγκιπάτα.’’

--- Είπαμε, Live your myth in Greece

‘’Σύμφωνα με το θρύλο της Αγίας Λαύρας η επανάσταση ξεκίνησε από την Αγία Λαύρα Καλαβρύτων όταν στις 25 Μαρτίου 1821 ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ύψωσε το λάβαρο της Αγίας Λαύρας και όρκισε σε αυτό τους αγωνιστές. Καταγράφηκε ως ιστορικό γεγονός σε μεταγενέστερες μελέτες και σχολικά εγχειρίδια, απεικονίστηκε σε διάσημο πίνακα του Θεόδωρου Βρυζάκη και απέκτησε σημαντική θέση στην επίσημη ελληνική εθνική αφήγηση, καθώς συσχέτιζε τη θρησκεία με την επανάσταση και ταύτισε την εθνική και θρησκευτική ταυτότητα. Η αλήθειά του αμφισβητήθηκε από το 19ο αιώνα και πλέον οι ιστορικοί το θεωρούν φανταστικό γεγονός. Ο ίδιος ο Γερμανός δεν αναφέρει τη σκηνή στα απομνημονεύματά του, που συνέγραφε σχεδόν συγχρόνως με τα γεγονότα ή το αργότερο μέχρι το θάνατό του το 1826.’’

--- Η 25η Μαρτίου για λόγους συμβολισμού. God bless this epanastasi φάση.

‘’Το 1820 είχε οριστεί ως ημέρα έναρξης της επανάστασης από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη η 25η Μαρτίου. Είχε μάλιστα επιλεγεί ακριβώς επειδή είναι η ημέρα του Ευαγγελισμού παρ' ότι για διάφορους λόγους η επανάσταση είχε ήδη αρχίσει στη Μολδοβλαχία και ξέσπασε νωρίτερα σε διάφορες περιοχές της Πελοποννήσου.’’

--- Μερικές φορές ήταν δύσκολο να κάνεις ηρωισμούς.

‘’Ο Δράμαλης έκαψε την Κάπουρνα και τα Κανάλια, ανέβηκε μέχρι τη Μακρυνίτσα και ζήτησε από όλα τα χωριά να πληρώσουν μεγάλα πρόστιμα. Οι περισσότεροι επαναστάτες φοβισμένοι υπέκυψαν και οι κοτζαμπάσηδες προσκύνησαν φέρνοντας στον Δράμαλη πλούσια δώρα. Αυτός προωθήθηκε προς το Λαύκο επιδιώκοντας να μπει στις Μηλιές, που ήταν το στρατηγείο της επανάστασης, όμως στις 25 Μαΐου συνάντησε αντίσταση στα Λεχώνια και δεν προχώρησε. Στις Μηλιές η κατάσταση ήταν αντιφατική, με τους κοτζαμπάσηδες να θέλουν να προσκυνήσουν και τους επαναστάτες με τον Γαζή να θέλουν να αντισταθούν.’’

--- Μερικοί λένε ότι πιο πολύ πολεμούσαμε μεταξύ μας παρά τους Οθωμανούς.

‘’Στην Πελοπόννησο βρισκόταν σε εξέλιξη ο εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των υποστηριχτών των δύο κυβερνήσεων. Η μία με αρχηγό τον Γεώργιο Κουντουριώτη είχε μεταφέρει την έδρα της στο Κρανίδι, στα νότια της Αργολίδας και υποστηριζόταν από τους νησιώτες, τους στερεοελλαδίτες, τους ετερόχθονες πολιτικούς και ορισμένους πελοποννήσιους προκρίτους όπως ο Λόντος και ο Ζαΐμης. Η άλλη με αρχηγό τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάληείχε μεταφέρει την έδρα της στην Τριπολιτσά και υποστηριζόταν από τον Κολοκοτρώνη και άλλους Πελοποννήσιους οπλαρχηγούς. Η σύναψη του πρώτου δανείου από αγγλικές τράπεζες έκανε ακόμα εντονότερη την προσπάθεια επικράτησης της μίας ή της άλλης πλευράς ώστε να περιέλθει στη διαχείρισή της το δάνειο. ‘’

‘’Στη Στερεά επήλθε πλήρης ρήξη του Οδυσσέα Ανδρούτσου με την κυβέρνηση. Τον Μάρτιο του 1825, έχοντας και τουρκική βοήθεια, συγκρούστηκε στις Λιβανάτες με στρατιωτικό σώμα διοικητής του οποίου ήταν ο Γκούρας. Ο Ανδρούτσος που ηττήθηκε, αιχμαλωτίστηκε και φυλακίστηκε στην Ακρόπολη της Αθήνας. Λίγο αργότερα δολοφονήθηκε.’’

--- Κακοί βελανιδοφάγοι που πάντα πολεμούν την Ελλάδα…καλοί σύμμαχοι….έχω μπερδευτεί…μήπως απλά πρέπει να βλέπουν τι τους συμφέρει και τι αξίζει τον κόπο; Η τρόικα πάντως συμβάλει αποφασιστικά.

‘’Λίγο μετά την πτώση της Αθήνας η κατάσταση στο στρατόπεδο των Ελλήνων ήταν δραματική. Οι Έλληνες ήταν περιορισμένοι στη Μάνη, στην ανατολική Πελοπόννησο(Ναύπλιο) και στα νησιά του Αργοσαρωνικού και απειλούνταν ταυτόχρονα από τον στρατό του Κιουταχή και του Ιμπραήμ. Στο Ναύπλιο είχε ξεσπάσει νέος εμφύλιος με εκπροσώπους των δύο πλευρών τον Γρίβα και τον Φωτομάρα. Η μία πλευρά είχε οχυρωθεί στο Παλαμήδι και η άλλη στην Ακροναυπλία και αντάλλασσαν πυρά. Η λύση για τους Έλληνες δόθηκε από μία νέα συνθήκη που υπέγραψαν οι τρεις μεγάλες δυνάμεις, Αγγλία, Ρωσία και Γαλλία, τον Ιούλιο του 1827. Με την Ιουλιανή συμφωνία, όπως είναι γνωστή, οι τρεις μεγάλες δυνάμεις δεσμεύονταν να τηρήσουν τη συμφωνία της Πετρούπολης και επιπλέον αποκτούσαν τη δυνατότητα να παρέμβουν και στρατιωτικά εφόσον χρειαστεί. Σύντομα οι στόλοι των τριών δυνάμεων κατέπλευσαν στο Ιόνιο για να επιτηρήσουν τη συμφωνία. Ο Ιμπραήμ δεν έδειξε προθυμία να συμμορφωθεί με αποτέλεσμα σύντομα να προκληθεί σύγκρουση. Οι αντίπαλοι στόλοι συγκρούστηκαν στο Ναυαρίνο. Η ναυμαχία του Ναυαρίνου προκάλεσε την συντριβή του στόλου του Ιμπραήμ και άνοιξε τον δρόμο για την δημιουργία ελληνικού κράτους.’’

Ο Λορδος Βύρωνας φτάνει στο Μεσολόγγι

--- H εκκλησία συνεχίζει τα δικά της

‘’Το 1828 ο Πατριάρχης Αγαθάγγελος συνέταξε ένα σχέδιο για την επιστροφή στην κατάσταση όπως είχε πριν την επανάσταση: οι επαναστάτες θα ζητούσαν συγχώρεση από το Σουλτάνο θα και σε αντάλλαγμα θα τους δινόταν χάρη για τις πράξεις τους και θα εξαιρούνταν από την καταβολή του οφειλόμενου φόρου για τα προηγούμενα χρόνια, ενώ αφηνόταν να εννοηθεί ότι θα διατηρούσαν τις περιουσίες τους.’’

--- Σε άλλο άρθρο για τον ελληνικό εμφύλιο διαβάζω και για τα ρουσφέτια του Κολοκοτρώνη

‘’Παρόλο που το μέλλον των κοτζαμπάσηδων προδιαγραφόταν δυσοίωνο λόγω της μεγάλης δημοτικότητας που είχαν οι αντίπαλοι τους στα λαϊκά στρώματα, ο Κολοκοτρώνης εντελώς ξαφνικά προσχωρεί στο κόμμα των κοτζαμπάσηδων με αντάλλαγμα τον διορισμό του γιου του Πάνου ως φρουράρχου του Ναυπλίου και τον διορισμό του ίδιου στη θέση του αντιπροέδρου του εκτελεστικού. Επίσης στη συμφωνία αποφασίστηκε να αρραβωνιάσει τον γιό του, Κολίνο, με την κόρη του Κανέλλου Δεληγιάννη, προκρίτου της Γορτυνίας. Η απόφαση αυτή του Κολοκοτρώνη εξόργισε τους συναγωνιστές του και ιδιαίτερα τον Δημήτριο Πλαπούτα.’’

--- Αλλά τι τα θες…ποια λαϊκή επανάσταση….μασόνοι αστοί πίσω απ’ όλα ξανά.

‘’Το 1814 τρεις ριζοσπάστες έμποροι μεσαίας οικονομικής εμβέλειας, ο Νικόλαος Σκουφάς, ο Αθανάσιος Τσακάλωφ και ο Εμμανουήλ Ξάνθος, ίδρυσαν στην Οδησσό της Ρωσίας τη Φιλική Εταιρεία, μια μυστική και παράνομη οργάνωση που λειτουργούσε στα πρότυπα των μασονικών στοών και είχε ως στόχο τη συγκέντρωση πόρων και τη δημιουργία δομών για την κήρυξη επανάστασης για την ίδρυση ανεξάρτητου εθνικού κράτους. ‘’

‘’Συγκροτείται τυπικά ως εταιρεία μελέτης του αρχαιοελληνικού πολιτισμού, στην ουσία όμως σκοπός είναι η απελευθέρωση της Ελλάδας και προς αυτήν την κατεύθυνση γίνονται όλες οι κινήσεις. Για την παράνομη δράση της η οργάνωση υιοθετεί τους κανόνες των Καρμπονάρων και των Ελευθεροτεκτόνων, ενώ τα μέλη της δεσμεύονται με όρκο και φέρουν ως αναγνωριστικό ένα χρυσό δακτυλίδι με τα αρχικά Φ.Ε.Δ.Α. (Φιλικός Ελληνικός Δεσμός Άλυτος). ‘’

‘’Η όλη δομή ήταν πυραμιδοειδής και στην κορυφή δέσποζε η «Αόρατος Αρχή». Κανείς δε γνώριζε ούτε είχε δικαίωμα να ρωτήσει ποιοι την αποτελούσαν. Οι εντολές της εκτελούνταν ασυζητητί, ενώ τα μέλη δεν είχαν δικαίωμα να λαμβάνουν αποφάσεις. Η Εταιρεία απεκαλείτο «Ναός» και είχε αρχικά τέσσερις βαθμίδες μύησης: α) οι αδελφοποιητοί ή βλάμηδες, β) οι συστημένοι, γ) οι ιερείς και δ) οι ποιμένες. Όταν το 1818 η εταιρεία μετέφερε την έδρα της στην Κωνσταντινούπολη, δημιουργήθηκαν ακόμα δύο βαθμοί ε) οι αφιερωμένοι και στ) οι αρχηγοί των αφιερωμένων, οι οποίοι δίνονταν αποκλειστικά σε στρατιωτικούς. Αργότερα οι βαθμίδες συμπληρώθηκαν από ζ)τους απόστολους και η) το Γενικό Επίτροπο της Αρχής, τίτλος που δόθηκε στην Αλεξ. Υψηλάντη, όταν δέχτηκε την αρχηγία της Φιλικής Εταιρείας (1820)’’.

Φυσικά η επανάσταση που κράτησε χρόνια είχε πολλές ηρωικές πράξεις…πολλοί οι ελληνόφωνες, οι αρβανίτες και οι ξένοι φιλέλληνες που πότισαν με το αίμα τους μια ιδέα και τη φιλοδοξία της απελευθέρωσης... άλλοι που πολέμησαν με λύσσα την ιδέα (ο αυστριακός καγκελάριος Μέττερνιχ για παράδειγμα που στήριζε την Ιερά Συμμαχία)…πολλές χιλιάδες κόσμου που θυσιάστηκε χωρίς να ερωτηθεί…και πάμπολλα τα συμφέροντα μέσα και έξω από τη χώρα. Πολλές νίκες…πολλές ήττες…πολλά ξεσηκώματα που καταπνίγηκαν όπως στην Κρήτη…πολλές συγκυρίες (όπως η απασχόληση δυνάμεων των Οθωμανών με τον Αλή Πασά)…τι να πρωτοπούμε. Ας μείνουμε στο ότι τελικά η ιστορία γέννησε το κράτος μας και εμείς σήμερα δύο αιώνες μετά καλούμαστε εν μέσω διάφορων συγκυριών, ξένων με δικά τους συμφέροντα, νέα οράματα και πολλές εγχώριες διαμάχες να προχωρήσουμε…προς τα πού και πώς; Ο καθένας έχει τη δική του ιδέα αλλά ένα είναι το σίγουρο…με εσωστρέφεια, κολλήματα και βολέματα δεν θα κάνουμε φίλους και νίκες. Οι αξίες του διαφωτισμού, οι φιλελεύθερες ιδέες και οι στρατηγικές συμμαχίες μας γέννησαν και μπορούν και τώρα να μας κρατήσουν δυνατούς. 

Υ.Γ. Το μικρό νεοσύστατο κράτος της Καραϊβικής, η Αϊτή, ήταν η πρώτη χώρα που αναγνώρισε την Ελληνική Επανάσταση και την Ελλάδα ως ανεξάρτητο κράτος.

Άρθρο wikipedia και πηγές